شکل تراش (Cutting Shape)، شکل هندسی سنگها است مثل گرد (Round)، بیضی (Oval)، مربع (Square)، مستطیل (Rectangular) و… ،اما سبک و استایل تراش (Cutting Style) نشاندهندهی تعداد و نحوهی قرار گرفتن صفحههای تراش است. اگر بین صفحات و کیفیت تراش تناسب وجود داشته باشد، الماس بیشترین انعکاس نور و درخشندگی را خواهد داشت. همهی انواع برش سنگهای قیمتی مثل برلیان، سه قسمت اصلی دارند: تاج (Crown) ، خیمه (Crown) و کمربند (Girdle) که هرکدام از آنها نیز بخشهای متعددی دارند.
در این کار از تراش برلیان و باگت در الماس استفاده شده است، برلیان اصطلاحی است که به معروف ترین تراش الماس اشاره دارد. تنها پس از برش است که الماس درخشش و درخشندگی منحصر به فرد خود را به دست می آورد. بنابراین یک الماس، سنگ خشن است و برلیان نشان دهنده تراش معمولی گرد با 58 وجه است، این محبوبترین شکل برلیان است که روی حلقه های نامزدی بیشتر دیده میشود، همان چیزی که در خواستگاریها و نامزدیها زیاد میبینیم.
باگت, به نوعی از تراش مستطیل شکل برای سنگهای زینتی و الماس گفته میشود. این تراش معمولا در کنار دیگر تراشهای الماس, در جواهرات بکار میرود. این نوع تراش, دارای سطوحی موازی و نرده ای شکل بوده, و در جمع 14 سطح صیقلی دارد. بواسطه سطوح کمی که در این نوع تراش وجود دارد, میزان شکست نور در سنگ کاهش یافته, بطوریکه درخشش تراش باگت با 14 سطح تراش, به نسبت تراش برلیان با 58 سطح تراش خورده, درخشندگی بسیار کمتری دارد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.