الماس یک ماده معدنی متشکل از کربن خالص است و سختترین ماده طبیعی جهان میباشد که از معادن استخراج و توسط افراد ماهر و زبردست تراش داده میشود. این کانی ارزشمند که از عنصر کربن نشات میگیرد، سختی بالایی داشته و همین امر باعث شده در صنعت و در طلاسازی مورد استفاده قرار بگیرد. سختی این ماده به قدری زیاد است که تنها توسط یک الماس همانند خودش قابل خراش برداشتن میباشد. از دیگر ویژگیهای الماس میتوان به درخشندگی بینظیر و قابلیت انعکاس نور در رنگهای رنگین کمانی اشاره کرد. بازتاب نور باعث درخشش الماس شده و همین ویژگی است که به ارزش آن به عنوان یک سنگ قیمتی میافزاید. شهرت الماس معدنی به دلیل تنوع ، دوام، زیبایی و کیفیت مرغوب آن است و جزو محبوبترین سنگهای قیمتی جهان میباشد.
برلیان به فرانسوی به نوعی تراش که بر روی سنگ الماس انجام میگیرد، گفته میشود. این نوع تراش به نام تراش سوئیسی معروف است که برای انواع و اقسام سنگهای مختلف در گذشته استفاده میشده است. در تراش برلیان، امروزه سعی بر آن است که هر چه بیشتر از قبل جلوههای بصری سنگ الماس را به نمایش بگذارند و زوایا و نوع برش را به شکلی تنظیم کنند که نور وارد شده به سنگ الماس با صفحات بیشتری از سنگ برخورد کند و در انتها به چشم ما برسد. برای دست یافت به این امر، دانشمندان موسسات بزرگ آمریکا و بلژیک همیشه برای بهتر کردن نوع تراش الماسها تلاش میکنند و سال به سال استانداردهای جدیدی برای این کار ارائه میدهند. در اصل کلیه تراشهای الماس چه به روش سنتی و چه با کمک دستگاههای پیشرفته باید با رعایت این استانداردها صورت گیرد. برش برلیان از سه قسمت تشکیل شده است که باعث میگردد، درخشش و زیبایی این نگین کوچک افزایش یابد. این سه قسمت شامل : Crown، Gridle و Pavilion می باشند که Gridle در واقع صفحه جدا کننده دو بخش بالایی یعنی Crown و بخش پائینی یعنی Pavilion میباشد. هر کدام از بخشهای بالایی و پائینی از وجوه مختلف مثلثی، لوزی و یا کایت شکل تشکیل شدهاند که در کل 58 وجه را ایجاد مینمایند. این وجوه بر اثر تراش با لیزرهای دقیق بر روی الماس ایجاد میشوند در اصطلاح جواهر شناسی ” فیست ” گفته میشوند. در قسمت انتهایی و تیز برلیان نیز یک Facet ایجاد میشود که Culet نام دارد و برای محافظت از قسمت انتهایی الماس تراش برلیان در مقابل ضربه و شکستگی است. در برخی از تراشهای برلیان این وجه حذف میشود و این قسمت به صورت کاملا تیز ساخته میشود که به این نوع تراشها Full Cut گفته میشود که در این صورت برلیانی با 57 وجه ایجاد میگردد.
یاقوت یا بهرامن نوع سرخرنگ و متبلور کوراندوم است که بعد از الماس سختترین کانیها محسوب میشود. درجه سختی یاقوت ۹ در مقیاس موس است. کوراندوم از کانیهای سنگهای آذرین و دگرگونی است و نوعی آلومین (اکسید آلومینیوم) محسوب میشود که ممکن است حاوی مقدار کمی ناخالصی از عناصری همچون تیتانیوم، مس، منگنز، کروم و آهن باشد. وجود این ناخالصیها باعث ایجاد رنگهای مختلف مانند آبی، زرد، بنفش، صورتی، نارنجی، و سرخ در کوراندوم میشود. کوراندومهایی که رنگی بهجز سرخ و صورتی داشته باشند یاقوت کبود نامیده میشوند و کوراندومهای سرخرنگ و صورتی با نام یاقوت سرخ شناخته میشوند. صورتی به رنگ خون قرمز رنگ است سنگ قیمتی ، انواع از مواد معدنی سنگ سنباده (اکسید آلومینیوم) انواع دیگر کوراندوم با کیفیت جواهرات یاقوت کبود نامیده می شوند. یاقوت سرخ به همراه آمتیست ، یاقوت کبود ، زمرد و الماس یکی از جواهرات اصلی است. بیشتر یاقوت جهان در کشورهای میانمار، سریلانکا، کنیا، ماداگاسکار ، موزامبیک ، گرینلند و افغانستان قرار دارد و مرغوبترین آنها در دره موگوک در میانمار یافت میشود. یونانیان اعتقاد داشتهاند که این سنگ به صاحبش نیروهای خاصی از جمله سلامتی، دانش، ثروت وموفقیت در عشق میدهد. بر پایه باور و پیشینیان همه گوهرها در آتش میگدازد بجز یاقوت رُمّانی. محمد بن محمود همدانی در کتاب عجایبنامه دربارهٔ یاقوت میگوید:
«طبع وی گرم و خشک است، به درجه رابع. هر که با خود دارد از طاعون ایمن بُوَد. یاقوت از زر و سرب سنگیتر بُوَد. معدن وی کوه رُهون است به سَرَندیب (سریلانکا) که آدم به آن فروآمد، و در میان دریاست. هر که یاقوت با خود دارد، خون در تن وی صافی کند و از خُمود و سکته و صرع ایمن بود.»
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.